به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .
خوش آمدید
این توضیحات و عنوان از ویرایش قالب ، قابل تغییر است.
مانند ویندوز 7 و قبل تر از آن ویندوز 10 شامل ترکیبی از پنجره های مختلف است. ( انتی ویروس )
وقتی که شما بر روی دکمه ای کلیک میکنید، بخش کوچکی از پنجره های باز را مشاهده میکنید و در اینجا شما هر پنجره ای را که بخواهید میتوانید انتخاب کنید.
اما چنانچه بخواهید تنها با یک کلیک ساده بر روی دگمه نرم افزار در نوار ابزار بخواهید آخرین پنجره فعال را باز کنید چکار باید کرد؟
چطور می شود اگر شما میتوانستید با دوباره کلیک کردن بر روی دگمه بین پنجره ها بچرخید!
شما در واقع میتوانید سریعتر بین پنجره ها جابجا شوید.
این کاری است که “Last Active Click” برای شما انجام میدهد! ( لینک رادیویی )
شما همچنین میتوانید با نگاه داشتن Ctrl و کلیک بر روی دگمه نوار ابزار به این قابلیت دست پیدا کنید.
اما تنظیم LastActiveClick باعث میشود عملکرد پیشفرض نوار ابزار به این حالت تغییر پیدا کند.
یعنی برای دستیابی به آن نیاز به فشار دادن کلید اضافی بر روی کیبورد ندارید.
این مورد یکی یکی از محبوبترین تنظیمات ریجستری ویندوز 7 بود و در ویندوز 10 هنوز هم مفید و کاربردی است.
برای انجام این کار به مسیر زیر در ریجستری بروید.
HKEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftWindowsCurrentVersionExplorerAdvanced
با کلیک بر روی فولدر Advanced یک کلید از نوع DWORD (32-bit) بسازید و اسم آن را LastActiveClick بگذارید و مقدار آن را بر روی 1 تنظیم کنید.
( تجهیزات اکتیو شبکه ، ویپ ، کانفیگ سوییچ )
هک های کاربردی ریجستری برای ویندوز 10
برخی از نرم افزار ها میانبری در این بخش قرار میدهند!
اگر شما میخواهید میانبر خود را در این بخش قرار بدهید باید به ریجستری بروید.
این قابلیت این امکان را به شما می دهد که نرم افزار های پر کاربرد را جهت سهولت دسترسی در این بخش قرار بدهید.
از Notepad تا web browser را شما میتوانید در این قسمت قرار بدهید!
برای انجام این تنظیم به مسیر زیر در ریجستری بروید
HKEY_CLASSES_ROOTDirectoryBackgroundshell
در این مرحله بر روی “shell” راست کلیک کنید و Key را انتخاب کنید.
در اینجا بعنوان مثال اسم آن را Notepad بگذارید.
همچنین میتوان در مسیر قبلی پوشه command ساخت و با کپی مسیر Notepade در بخش Value date به قابلیت مورد نظر دست یافت. (محازی سازی ، خدمات اکتیو شبکه )
برای مشاهده ادامه مطالب اینجا را کلیک کنید.
سوئیچ های شبکه از جمله سوئیچ های سیسکو به عنوان پر مصرف ترین تجهیزات شبکه در دنیا به شمار می روند. این سوئیچ ها در انواع مختلفی تولید و به بازار عرضه شده اند. به همین دلیل شناخت کلیه این تجهیزات برای کارشناسان IT دشوار و حتی غیر ممکن می باشد. اما کمپانی سیسکو جهت نامگذاری این تجهیزات از یک روش خاص استفاده می کند. ما در این مقاله سعی داریم تا شما را با این قوانین و همچنین قابلیت هایی که هر کدام از آنها ارائه می نمایند آشنا کنیم.
این سوئیچ ها در لایه 2 فعالیت دارند و در انواع مختلفی تولید شده اند. در ادامه با نحوه نامگذاری این سوئیچ های شبکه سیسکو آشنا خواهیم شد. برای مثال سوئیچ زیر را در نظر بگیرید:
نکته : این مدل تنها جهت درک بهتر شما قرار داده شده است و مبنای توضیح اعداد زیر آنان می باشد.
1ـ WS: این حروف که در ابتدای اکثر سوئیچ های سیسکو آمده است به معنای مدل سوئیچ بردی است که از رمزگذاری 40 بیتی پروتکل IPSEC پشتیبانی می کند.
2ـ در این قسمت همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید علامت C گذاشته شده است که به معنی Chassis یا شاسی می باشد. البته لازم به ذکر است که ممکن است به جای این حرف از حروفی مانند X (ماژول های مرکزی پردازشی)، G (ماژول های فیبر 1 گیگابیتی) و E ( امکان استفاده از اینترفیس های 10 گیگ به کمک کارت های توسعه) استفاده شود.
3ـ این عدد که در اینجا 2 می باشد نشان دهنده لایه فعالیت سوئیچ می باشد.
4ـ دراین قسمت مدل دستگاه قرار داده می شود.
5ـ در این قسمت سری دستگاه نمایش داده می شود که هر کدام نشان دهنده قابلیت خاصی هستند که می تواند یکی از گزینه های زیر باشد:
ـ خالی: ممکن است در این قسمت هیچ حرفی قرار داده نشود که مدل اولیه سوئیچ های سیسکو با پورت های 100 مگابیت Downlink و یک گیگابیت Uplink می باشد.
ـ V2: کمپانی سیسکو این مدل را که امروزه اصلا در بازار موجود نمی باشد به نام Revision تولید و به بازار عرضه کرد.
ـ +: این سری هم دارای پورت های 100 مگابیتی می باشند اما ظرفیت رم و فلش در آنها افزایش یافته است.
ـ G: در این سری پورت های Downlink و Uplink به یک گیگابیت تغییر یافته است. البته لازم به ذکر است که در این سری ها ماژول های SFP نیز اضافه شدند. یعنی ما در این سری ها امکان استفاده از پورت های Combo ( امکان استفاده از پورت های اترنت و SFP در پورت های Uplink ) را داریم.
ـ S: این سری از سوئیچ ها علاوه بر پورت های یک گیگابیتیUplink، دارای قابلیت Stack تا چهار دستگاه را نیز دارا می باشند.
ـ X: این سری نیز همانند سری S دارای پورت های یک گیگابیتی Uplink بوده اما از قابلیت Stack تا هشت دستگاه را پشتیبانی می کنند.
ـ XR: کلیه قابلیت های سری X را داشته، تنها تفاوت آن این است که می توان در این سری از سوئیچ ها پاور Redundant قرار داد.
ـ CX: این سری از سوئیچ ها، بیشتر برای سوئیچ های 8 پورت استفاده می شود و به صورت Compact قرار داده شده اند. به این معنی که حجم کوچکتری نسبت به سایر سوئیچ ها دارند.
6ـ در این قسمت تعداد پورت قرار داده می شود که به ترتیب می تواند 8/12/24 و 48 پورت باشد.
7ـ این قسمت نشان دهنده وضعیت پورت های Uplink می باشد، که ممکن است با T ( اترنت )، S ( اسلات های SFP )، L ( 8 پورت) POE ، P ( پورت های اترنت POE ))، FP ( Full POE) و LP ( Low POE نمایش داده شود.
8ـ حرف بعدی نوع پورت های Uplink را نشان می دهد که می تواند یکی از حروف Q ( پورت Uplink گیگابیت اترنت )، T ( پورت Uplink گیگابیت اترنت و SFP ، C (پورت Combo Uplink گیگابیت اترنت و SFP )، (S ( اسلات ماژول های SFP ) و D ( اسلات ماژول SFP و SFP+ ) باشد.
9ـ این قسمت نشان دهنده نوع لایسنس موجود بر روی دستگاه می باشد که می توانید LL یا S ( نسخه IOS موجود بر روی دستگاه LANLite است )، L ( نسخه IOS موجود بر روی دستگاه LANBase است ) و I ( نسخه IOS موجود بر روی دستگاه IPLite می باشد ) را مشاهده نمایید. (دکل مهاری ، کابل کشی شبکه ، مجازی سازی )
برای مشاهده ادامه مطالب اینجا را کلیک کنید.